El Piano

Este fin de semana, viña con un periódico, a película "El piano".
Unha servidora veuna fai moitisimos anos, e non exagero, porque a película é do 93. A película daquelas gustarame, aunque algunhas escenas causaranme un tanto de trauma; home, tendo en conta que no 95 que foi cando a vin non tiña nin 10 anos, pois supoño que é algo normal.
A banda sonora está de puta madre, a min encantoume.De feito relájame moitisimo e faime sentir xenial. Jeje. Algún día cando teña tempo tocareina.
BSO El piano, de Michael Nyman.
Pois vouna volver a ver, que lle teño ganas.
Un saúdo!

P.D: A nena pequena é Pícara a de X-men!!

Facebook

Sinceramente non é unha plataforma que me agrade gran cousa. O facebook ten unha cousa boa e unha mala, e a mala.... acaba predominando. Considerome unha persoa un tanto maniática e organizada, suelo ser tolerante ca xente que non o é, sempre e cando non toquen nada que sexa da miña propiedade, e o Facebook para min é unha pesadilla.
Entrar e ver que
o teu perfil é un caos, que está todo remexido, non ten xeito, é un coñazo, está moi mal organizado, por non dicir que daña a vista. Por suerte son miope.
A cousa boa que ten o facebook é que é internacional, se coñeces a xente estranxeira sempre poderás estar en contacto ou saber da súa vida con mais facilidade, e diredes vos: joder, pidelle o email e xa está. Non, eso xa non se leva, ahora non hai esa confianza, nas plataformas sociales metes a toda a xente no mesmo saco, apenas che importa quen che agrega ou non, por eso se volven tan importantes, porque se queres estar en contacto con alguén, si esa persona non quere, vaiche agregar igual. Bueno, na maioría dos casos, jeje.
O que ibamos, se coñeces a xente estranxeira, sólo sabe da existencia do Facebook, e si queres estar en contacto con eles, pos non che queda mais remedio. Pero bueno... son cousas que pasan. Estes días por exemplo, falei con xente estranxeira, xente que facía 5 anos que non sabía da súa vida, e mi ma, como cambiamos en 5 anos, basta con mirar o meu D.N.I. XD.

Eeen resumen, Facebook é unha mierda, pero non queda outra.

Lo que el viento se llevó

Bueno, bueno, bueno. Non me acordaba da metade das cousas da película!! Acabo de vela, (por certo... corta, corta, o que se di corta, non é, catro horas, la leche), e non me acordaba do final!
Drama en todos os sentidos, é bastante triste, pero está moi ben, a min polo menos gustoume moito, un pouco cansado esto de ver unha película de 4 horas, pero bueno, si se aguanta o Señor dos Aneis (que a vin en un quiosco en galego!! cágate lorito), aguántase calquera cousa.

Malditos Bastardos

Bueno, pois a ver que pasa mañán, jeje.
A ver que paranoia nos espera con Tarantino.

Te quiero tío

Jajajaja, anda que non me escarallei ca película.
Está mooooi ben.
Ainda me reín...
Jejeje.

Micro Relato

“Se dio cuenta que era el pez más listo del océano y que su poder era infinito. Un segundo más tarde, volvió a darse cuenta.”

By www.berto.tv